บุญบันดาล

       มีเรื่องเล่าในคัมภีร์ว่า สาวน้อยคนหนึ่ง ระหว่างที่เดินทางกลับจากการถวายอาหารบิณฑบาตแด่พระอรหันต์ ได้ถูกงูพิษกัดตายแล้วไปเกิดใหม่เป็นเทพธิดา เมื่อรู้ว่าได้สมบัติเพราะบุญนั้น เทพธิดาจึงไปทำการรับใช้พระอรหันต์องค์นั้นถึงกุฎี เพื่อรักษาสมบัติที่ได้แล้วให้มั่นคงยิ่งขึ้น แต่พระอรหันต์เห็นว่าไม่เหมาะที่ผู้หญิงจะอยู่สองต่อสองกับพระ จึงแนะนำนางให้ทำบุญโดยวิธีอื่นที่ถูกต้องต่อไป 

        เหตุผลประการหนึ่งที่ศาสนาแนะให้ทำบุญคือความดีนั้น เพราะบุญสามารถบันดาลชีวิตผู้ทำให้เจริญได้ทั้งในชาตินี้และชาติหน้า ในพระไตรปิฎก ได้แสดงผลของบุญที่สะสมเป็นประจำจนเป็นกองบุญแล้วว่า สามารถบันดาลสิ่งที่ยากลำบากทุกอย่างได้นับตั้งแต่มีรูปงาม จนถึงเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ และบรรลุมรรคผลนิพพานในที่สุด คนที่มีรูปสวย รวยทรัพย์ นับวิชา มีมารยาท ชาติผู้ดี เป็นต้น ตามหลักศาสนาก็ถือว่ามีบุญเก่าส่งผลให้ทั้งสิ้น แม้แต่คุณสมบัติภายในของแต่ละบุคคล เช่น สติปัญญาที่เฉียบแหลม ความละอายชั่วกลัวบาป ความสามารถที่ดี เป็นต้นที่เป็นต้นทุนในการสร้างชีวิตในปัจจุบัน ก็เพราะบุญปรุงแต่งมาให้ ฉะนั้น บุญถึงแม้จะต้องฝืนใจทำบ้าง แต่คนจำนวนไม่น้อยก็ยินดีทำด้วยศรัทธา เพราะที่ใดที่มีคนมีบุญอาศัยอยู่มาก ๆ ที่นั้นย่อมมีแต่ความเจริญ ผู้คนอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข 

       เรื่องบุญบันดาลตามคัมภีร์ที่กล่าวมาอาจไม่ทันสมัย แต่เรื่องที่คนปัจจุบันเปลี่ยนชีวิตจากหน้ามือเป็นหลังมือเพราะถูกรางวัลที่ ๑ ก็ดี เรื่องของคนที่ตกระกำลำบากแล้วมีผู้ยื่นมือให้ความช่วยเหลือเป็นต้นก็ดี เหล่านี้ล้วนสะท้อนบุญบันดาลได้ทั้งสิ้น ฉะนั้น การสร้างบุญที่แต่ละคนมีความพร้อมทำแล้วมีความสุข จึงควรถือว่าทำเพื่อตนเองโดยแท้ ดังคำของพระที่ว่า “การสั่งสมขึ้นซึ่งบุญ นำความสุขมาให้”