เสียเพื่อได้

                เมื่อคนหลายคนขับรถหลายคันมาเผชิญกันที่สี่แยก แต่ละคนคิดแต่จะเอาประโยชน์ตน รีบชิงกันเพื่อจะไปก่อนให้ได้ ผลก็คือต้องติดนิ่งอยู่กับที่ ไม่มีใครไปได้สักคน กลายเป็นเสียประโยชน์ถ้วนหน้า แต่ถ้าทุกคนปฏิบัติตามระเบียบ และสัญญาณจราจรอย่างเคร่งครัด ก็จะสามารถไปถึงจุดหมายปลายทางได้

                ระเบียบวินัย มีจุดมุ่งหมายเพื่อคุ้มครองผลประโยชน์ของคน เพราะคนสำเร็จหรือผลประโยชน์ใดๆ ก็ตามจะเกิดได้ง่ายก็ต่อเมื่อมีการจัดระเบียบไว้อย่างดีเสียก่อน เหมือนการทำงานที่จะได้รับผลสมบูรณ์ ก็จะต้องจัดลำดับการทำก่อนหลังให้เหมาะ จัดเครื่องไม้เครื่องมือที่จะต้องใช้ไว้ให้เป็นระเบียบ

                อย่างไรก็ตาม ความเห็นที่มีต่อระเบียบวินัยย่อมต่างกันได้ ขึ้นอยู่กับว่า มองด้วยความรู้สึกหรือมองด้วยปัญญา

                มองด้วยความรู้สึก ระเบียบวินัย เป็นเครื่องกำจัดเสรีภาพของคน เพราะเต็มไปด้วยข้อห้าม ทำอย่างนั้นก็ไม่ได้ ทำอย่างนี้ก็ไม่ได้ จนสิทธิเสรีภาพแทบไม่มีเหลือ แต่มองด้วยปัญญา ระเบียบวินัยเป็นเครื่องประกันเสรีภาพของคนว่า คนจำเป็นต้องมีเสรีภาพ จึงกำหนดขอบเขตเสรีภาพเอาไว้ การที่คนหนึ่งต้องสูญเสียเสรีภาพ  ส่วนใหญ่ก็เพราะถูกเสรีภาพของอีกคนหนึ่งทำลาย

                มองด้วยความรู้สึก ระเบียบวินัยทำให้หมดความสุข ไม่สดชื่นเฮฮา ชีวิตขาดรสชาติจะรักษาวินัยได้ต้องคอยระมัดระวัง ทำให้อึดอัดและเครียด แต่มองด้วยปัญญา ระเบียบวินัยมีไว้เพื่อป้องกันทุกข์ยังรักษาวินัยได้ตราบใดก็ปลอดภัยตราบนั้นถึงจะหมดสนุกไปบ้าง แต่ความสนุกหลายอย่างสร้างความทุกข์ที่สาหัสกว่า โดยเฉพาะความสนุกแบบละเมิดวินัย

                เมื่อจะรักษาวินัย ก็ต้องยอมเสียบางอย่างไปบ้าง เช่นความสะดวกสบาย หรือผลประโยชน์เฉพาะหน้า เหมือนขับรถมาถึงสี่แยก น่าจะไปต่อได้แต่ก็ถูกห้ามไว้ ทั้งนี้ ก็เพื่อความปลอดภัยและผลประโยชน์ด้านจราจรนั่นเอง ดังนั้น แม้จะเสียโอกาสในการเดินทางไปชั่วขณะ แต่ก็เป็นการเสียเพื่อได้ การรักษากติกาของสังคมจึงเป็นเรื่องจำเป็น เพราะหากไม่นำพาระเบียบวินัยของหมู่คณะ มุ่งแต่ผลประโยชน์ นิดหน่อยก็จะเอา ก็จะได้เฉพาะประโยชน์เล็กน้อย แต่มีผลเสียภายหลังเรียกว่า “ได้นิดเพื่อเสียมหาศาล” โดยแท้

.....................................