วันหนึ่งๆ
แต่ละคนมีหน้าที่การงานที่จะต้องทำมากมาย ถ้าทำงานแล้วไม่มีความสุข ความเบื่อหน่าย
ความเซ็ง ก็จะเกิดขึ้น และจะเป็นผลเสียต่อการปฏิบัติหน้าที่การงานนั้นๆ
ถ้าเรามีวิธีคิด
มีวิธีทำใจ ถึงงานจะหนัก อุปสรรคจะมี ก็สามารถทำงานให้สนุก มีความสุขในการทำงานได้
ด้วยอุบาย หรือวิธีดังต่อไปนี้
๑.
อย่าทำงานด้วยความจำใจ ทำสักแต่ว่าทำ ทำเพราะถูกสั่งให้ทำให้เสร็จไป
โดยไม่มีความรัก ความพอใจและตั้งใจที่จะทำด้วยความจริงใจ
๒.
เมื่อได้รับมอบหมายให้ทำงาน อย่าอ้างว่าไม่ถนัด ไม่มีพรสวรรค์ในงานนั้น ไม่เคยทำ
จงใช้พรแสวงด้วย ฉันทะ-ความพอใจในงาน วิรยะ-ความตั้งใจทำงาน จิตตะ-ความเต็มใจในการทำงาน
วิมังสา-ความเข้าใจในการทำงาน
๓.
อย่าทำงานด้วยความหวัง ยากได้สิ่งแลกเปลี่ยน เช่น ทำงานเพราะหวังจะได้รับคำชม
หวังได้รับบำเหน็จ๒ ขั้น
จงทำเพื่อให้งานสำเร็จตามความตั้งใจ ด้วยความสามารถอย่างเต็มที่
๔.เมื่อทำดีแล้วยังไม่มีใครเห็นความดี
ให้คิดเสียว่า “นานดีนะมันดี เพราะถ้าดีแล้วนาน” ให้ยึดมั่นยืนหยัดทำความดีต่อไป
อย่าหวั่นไหว
๕.
เมื่อมีปัญหาหรืออุปสรรค ไม่ควรท้อถอยหรือยอมแพ้
ให้เผชิญกับปัญหาหรืออุปสรรคด้วยความกล้าหาญ ให้คิดว่า “ปัญหาทำให้ก้าวหน้า มารไม่มี
บารมีไม่แก่กล้า”
๖.
หัดเป็นคนได้เป็น-เสียเป็น เพราะในชีวิตเรามีได้-มีเสีย มีเจริญ-มีเสื่อม
มีรุ่งเรือง-มีตกต่ำ ไม่แสดงอาการดีใจจนเกินไปเมื่อได้
และไม่แสดงอาการเสียใจจนเกินไปเมื่อเสีย
๗.
มองทางโลกให้มองต่ำ มองทางธรรมให้มองสูง มองทางโลก คือมองเรื่องภายนอกทั่วๆ ไป
เช่น รูปร่าง หน้าตา การศึกษา ฐานะ คนที่ด้วยกว่าเรา ลำบากกว่าเรา ยังมีอยู่
อย่าได้ท้อแท้ มองทางธรรม คือมองเรื่องจิตใจ คุณความดี
คนที่ปฏิบัติดีกว่าเรายังมีอีกมาก เรายังต้องพัฒนาปรับปรุงตนให้ดียิ่งขึ้นอีก
ทุกคนเมื่อออกไปยืนกลางแดด
ก็ต้องร้อน ไปยืนกลางฝน ก็ต้องเปียก
แต่ยังมีคนที่ไม่เป็นทุกข์กับการที่ต้องตากแดดตากฝน เพราะเขามีวิธีคิด วิธีทำใจ
การทำงาน ก็เช่นกัน ถ้าเรามีวิธีคิด วิธีทำใจ ก็สามารถทำงานให้สนุก
มีความสุขในการทำงานได้ ไม่มีอะไรน่าเบื่อน่าเซ็ง ถ้าเราไม่เบื่อหน่าย
ไม่เซ็งงานเสียเอง
...................................