คำอัจจโยโทษภิกษุ(คำขอยกโทษ)

            อัจจะโย โน ภันเต อัจจักขะมา ยะถาพาเล ยะถามุฬเห ยะถาอะกุสะเล เย มะยัง ภันเต กะทาจิ กะระหะจิ ปะมาทัง วา อาคัมมะ อะโยนิโส มะนะสิการัง วา อาคัมมะ ตุมเหสุ อะคาระวัง อะกะริมหา กาเยนะ วา วาจายะ วา มะนะสา วา สัมมุขาปิ ปะรัมมุขาปิ เตสัง โน ภันเต ตุมเห อัจจะยัง อัจจะยะโต ปะฏิคคัณหะถะ อายะติง สังวะรายะ

คำแปล 

       ข้าแต่ท่านผู้เจริญ โทษล่วงเกินได้ถึงเฉพาะแล้ว ซึ่งข้าพเจ้าทั้งหลาย ผู้ยังเป็นคนโง่ ยังเป็นคนหลง ยังเป็นคนไม่ฉลาด ด้วยประการใดๆ ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ข้าพเจ้าเหล่าใดอาศัยซึ่งความประมาท หรือความกระทำไว้ในใจ โดยอุบายไม่แยบคายในกาลบางครั้งบางคราว ได้กระทำแล้วซึ่งความไม่เคารพ ในท่านทั้งหลาย ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ทั้งต่อหน้าและลับหลัง ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ขอท่านทั้งหลายจงงดโทษที่ล่วงเกินของข้าพเจ้าทั้งหลายเหล่านี้ โดยความเป็นโทษล่วงเกินเพื่อประโยชน์เพื่อความสุขแก่ข้าพเจ้าด้วย เพื่อจะได้มีความสำรวมระวังในโอกาสต่อไปเทอญ.

.............................................