วันอาทิตย์ที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2556

สำนึกพระคุณแม่



                                                   พระคุณแม่                  เลิศฟ้า                          มหาสมุทร
                                      พระคุณแม่                              สูงสุด                           มหาศาล
                                      พระคุณแม่                              เลิศกว่า                        สุธาธาร
                                      ใครจะปาน                              แม่ฉัน                          นั้นไม่มี
             อันพระคุณใครใครในพิภพ                          ยังรู้จบแจ้งคำมาพร่ำขาน
แม่และพ่อมีคุณต่อบุตรสดประมาณ                        ขอกราบกรานระลึกถึงซึ้งพระคุณ
เจ้าข้าเอ๋ยใครหนอใครให้กำเนิด                               จึงก่อเกิดเติบใหญ่ด้วยไออุ่น
ทั้งกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงลูกมาด้วยการุณ                        ช่วยค้ำจุนจนรอดพ้นเป็นคนมา
             ถึงลำบากร่างกายใจห่วงลูก                           ด้วยพันผูกดวงใจให้ห่วงหา
หัวอกใครจะอุ่นเท่าอีกเล่านา                                    คอยปลอบเช็ดน้ำตาคราระทม
เป็นแดนใจใสสะอาดปราศกิเลส                              เป็นสรรเพชญ์ของบุตรพิสุทธิ์สม
ความรักเปี่ยมเมตตาน่านิยม                                      ประดุจลมโชยเย็นใครเห็นดี
             หอบสังขารทำงานเลี้ยงลูกน้อย                   เกรงจะด้วยใจทรามต่ำศักดิ์ศรี
จึงส่งให้ได้ศึกษาวิชามี                                               ให้ได้ดีกว่าแม่พ่อหวังรอคอย
เหมือนนกกาหาเหยื่อมาเผื่อลูก                                เปรอความสุขหาทรัพย์ไว้ให้ใช้สอย
ยามไกลพรากจากอุราตั้งตาคอย                                ใจละห้อยคอยสะอื้นขื่นขมทรวง
             กว่าลูกลูกจะสำนึกพระคุณท่าน                   ช่างเนิ่นนานบ้างชีวาลาลับล่วง
บ้างก็ป่วยจนแทบสิ้นแดดวง                                     ลึกจึงห่วงเอาใจใส่ในกายา
อย่ารอให้ใกล้ตายจึงกรายใกล้                                   เป็นศพไปจงรู้บุญคุณท่านหนา
ยามท่านอยู่ควรรู้ชัดสร้างศรัทธา                              ตอบแทนคุณมารดาบิดาเอย
             ขอน้อมนอบหมอบกราบแท้พระแม่แก้ว   สำนึกแล้วความเลวเคยเหลวไหล
ลูกซึ้งแล้วแนววิถีที่เป็นไป                                         แม่ช้ำใจเพราะลูกมาจนชาชิน
ลูกสร้างกรรมทำบาปกราบเท้าแม่                            ซึ้งใจแท้แม่อภัยให้หมดสิ้น
น้ำตาแม่แต่ละหยดที่รดริน                                        ลูกถวิลดังน้ำกรด รดหัวใจ
             ลูกขอบวชแทนพระคุณคุณแม่แล้ว             ร่มโพธิ์แก้ว โพธิ์ทองของลูกเอ๋ย
อันกุศลผลบุญที่คุ้นเคย                                               ขอชดเชยคุณแม่พลันกตัญญู
********************