กรวดน้ำตอนเช้า
๑.สัพพปัตติทานคาถา
หันทะ
มะยัง สัพพะปัตติทานคาถาโย ภะณามะ เส
เชิญเถิด เราทั้งหลาย จงกล่าวคำแผ่ส่วนบุญให้แก่สรรพสัตว์ทั้งหลายเถิด
.............................................
ปุญญัสสิทานิ กะตัสส ยานัญญานิ
กะตามิ
เตสัญจะ
ภาคิโน โหนตุ สัตตานันตาปปะมาณะกา
สัตว์ทั้งหลาย ไม่มีที่สุด
ไม่มีประมาณ จงมีส่วนแห่งบุญที่ข้าพเจ้าได้ทำในบัดนี้
และแห่งบุญอื่นที่ได้ทำไว้ก่อนแล้ว
เย ปิยา
คุณะวันตา จะ มัยหัง
มาตาปิตาทะโย
ทิฏฐา เม
จาปยะทิฏฐา วา อัญเญ
มัชฌัชฌัตตะเวริโน
คือจะเป็นสัตว์เหล่าใด
ซึ่งเป็นที่รักใคร่และมีบุญคุณ เช่น มารด บิดา ของข้าพเจ้า เป็นต้น ก็ดี
ที่ข้าพเจ้าเห็นแล้ว หรือไม่ได้เห็นก็ดี สัตว์เหล่อื่นที่เป็นกลางๆ
หรือเป็นคู่เวรกัน ก็ดี
สัตตา
ติฏฐันต โลกัสมิง เต
ภุมมา จะตุโยนิภ
ปัญเจกะจะตุโวการา สังสะรันตา
ภะวาภะเว
สัตว์ทั้งหลาย
ตั้งอยู่ในโลก อยู่ในภูมิทั้งสาม อยู่ในกำเนิดทั้งสี่ มีขันธ์ห้าขันธ์
มีขันธ์ขันธ์เดียว มีขันธ์สี่ขันธ์ กำลังท่องเที่ยวอยู่ในภพน้อยภพใหญ่ ก็ดี
ญาตัง เย
ปัตติทานัมเม อะนุโมทันตุ
เต สะยัง
เย จิมัง
นัปปะชานันติ เทวา
เตสัง นิเวทะยุง
สัตว์เหล่าใด
รู้ส่วนบุญที่ข้าพเจ้าแผ่ให้แล้ว สัตว์เหล่านั้น จงอนุโมทนาเองเถิด
ส่วนสัตว์เหล่าใด ยังไม่รู้ส่วนบุญนี้ ขอเทวดาทั้งหลายจงบอกสัตว์เหล่านั้นให้รู้
มะยา ทินนานะ
ปุญญานัง อะนุโมทะนะเหตุนา
สัพเพ สัตตา
สะทา โหนตุ อะเวรา สุขะชีวิโน
เขนัปปะทัญจะ
ปัปโปนตุ เตสาสา
สิชฌะตัง สุภา
เพราะเหตุที่ได้อนุโมทนาส่วนบุญที่ข้าพเจ้าแผ่ให้แล้ว
สัตว์ทั้งหลาย ทั้งปวง จงเป็นผู้ไม่มีเวร
อยู่เป็นสุขทุกเมื่อ จนถึงบทอันเกษมกล่าวคือ พระนิพพาน
ความปรารถนาที่ดีงามของสัตว์เหล่านั้น จงสำเร็จเถิด
๒
ปัฏฐนฐปนคาถา
หันทะ มะยัง
ปัฏฐะนะ ฐะปะนะคาถาโย ภะณามะ เส
เชิญเถิด เราทั้งหลาย
จงกล่าวคาถาอธิษฐานส่วนบุญกันเถิด
ยันทานิ เม
กะตัง ปุญญัง เตนาเนนุททิเสนะ
จะ
ชิปปัง
สัจฉิกเรยยาหัง ธัมเม
โลกุตตะเร นะวะ
บุญใดที่ข้าพเจ้าได้ทำในบัดนี้
เพราะบุญนั้น และการอุทิศแผ่ส่วนบุญนั้น
ขอให้ข้าพเจ้าทำให้แจ้งโลกุตรธรรมเก้าในทันที
สะเจ ตาวะ
อะภัพโพหัง สัสาเร
ปะนะ สังสะรัง
ถ้าข้าพเจ้าเป็นผู้อาภัพอยู่
ยังต้องท่องเที่ยวไปในวัฏสงสาร
นิยะโต
โพธิสัตโตวะ สัพพุทเธนะ
วิยากะโต
นาฏฐาระสะปิ
อาภัพพะ ฐานานิ
ปาปุเณยยะหัง
ขอให้ข้าพเจ้าเป็นเหมือนโพธิสัตว์ผู้เที่ยงแท้
ได้รับพยากรณ์แต่ พระพุทธเจ้า ไม่ถึงฐานะแห่งความอาภัพ ๑๘ อย่าง
ปัญจะเวรานิ
วัชเชยยัง ระเมยยัง
สีละรักขะเน
ปัญจะกาเม
อะลัคโคหัง วัชเชยยัง
กามะปังกะโต
ข้าพเจ้าพึงเว้นจากเวรทั้งห้า
พึงยินดีในการรักษาศีล ไม่เกาะเกี่ยว ในกามคุณทั้งห้า
พึงเว้นจากเปือกตมกล่าวคือกาม
ทุททิฏฐิยา
นะ ยุชเชยยัง สังยุชเชยยัง
สุทิฏฐิยา
ปาเป มิตเต
นะ เสเวยยัง เสวยยัง
ปัณฑิเต สะทา
ขอให้ข้าพเจ้าไม่พึงประกอบด้วยทิฏฐิชั่ว
พึงประกอบด้วยทิฏฐิที่ดาม ไม่พึงคบมิตรชั่ว พึงคบแต่บัณฑิตทุกเมื่อ
สัทธาสะติหิโรตตัปปา ตาปักขันติคุณากะโร
อัปปาสัยโห
วะ สัตตูหิ เหยยัง
อะมันทะมุยหะโก
ขอให้ข้าพเจ้าเป็นบ่อเกิดแห่งคุณ
คือ ศรัทธษ สติ หิริโอตตัปปะ ความเพียร และขันติ พึงเป็นผู้ที่ศัตรูครอบงำไม่ได้
ไม่เป็นคนเขลาคนหลงงมงาย
สัพพายาปายุปาเยสุ เฉโก
ธัมมัตถะโกวิโท
เญยเย
วัตตัตวะสัชชัง เม ญาณัง
อะเฆวะ มาลุดโต
ขอให้ข้าพเจ้าเป็นผู้ฉลาดในอุบายแห่งความเสื่อมและความเจริญ
เป็นผู้เฉียบแหลมในอรรถและธรรม ขอให้ญานขอข้าพเจ้าเป็นไปไม่ข้องขัดในธรรมที่ควรรู้
ดุจลมพัดไปในอากาศ ฉะนั้น
ยา กาจิ
กุสะลา มยาสา สุเขนะ
สิชฌะตัง สะทา
เอวัง วุตตา
คุณา สัพเพ โหนตุ
มัยหัง ภะเว ภะเว
ความปรารถนาใดๆ
ของข้าพเจ้าที่เป็นกุศล ขอให้สำเร็จโดยง่ายทุกเมื่อ
คุณที่ข้าพเจ้ากล่าวมาแล้วทั้งปวงนี้ จงมีแก่ข้าพเจ้าทุกๆ ภพ
ยะทา
อุปัชชะติ โลเก สัมพุทโธ
โมกขะเทสะโก
ตะทา มุตโต
กุกัมเมหิ ลัทโธกาโส
ภะเวยยะหัง
เมื่อใด
พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้แสดงธรรมเครื่องพ้นทุกข์ เกิดขึ้นแล้วในโลก เมื่อนั้น ขอให้ข้าพเจ้าพ้นจากกรรมอันชั่วช้าทั้งหลาย
เป็นผู้ได้โอกาสแห่งการบรรลุธรรม
มะนุสสัตตัญจะ
ลิงคัญจะ ปัพพัชชัญจุปะสัมปะทัง
ละภิตวา
เปสะโล สีลี ธาเรยยัง
สัตถุสาสะนัง
ขอให้ข้าพเจ้าพึงได้ความเป็นมนุษย์
ได้เพศบริสุทธิ์ ได้บรรพชา อุปสมบทแล้ว เป็นคนรักศีล มีศีล ทรงไว้ซึ่งพระศาสนาของพระศาสดา
สุขาปะฏิปะโท
ขิปปา ภิญโญ
สัจฉิกะเรยยะหัง
อะระหัตตัปผะลัง
อัคคัง วิชชาทิคุณะลังกะตัง
ขอให้เป็นผู้มีการปฏิบัติโดยสะดวก
ตรัสรู้ได้พลัน กระทำให้แจ้งซึ่งอรหัตตผลอันเลิศ อันประดับด้วยธรรม มีวิชชา
เป็นต้น
ยะทิ
นุปปัชชะติ พุทโธ กัมมัง
ปะริปูรัญจะ เม
เอวัง สันเต
ละเภยยาหัง ปัจเจกะโพธิมุตตะมัน
ติ
ถ้าหากพระพุทธเจ้าไม่บังเกิดขึ้น
แต่กุศลกรรมของข้าพเจ้าเต็มเปี่ยมแล้ว เมื่อเป็นเช่นนั้น
ขอให้ข้าพเจ้าพึงได้ญาณเป็นเครื่องรู้เฉพาะตน อันสูงสุดเทอญ
.............................................
กรวดน้ำตอนเช้า
ปัตติทานะคาถา
หันทะ
มะยัง ปัตติทานะคาถาโย ภะณามะ เส
เชิญเถิด เราทั้งหลาย
จงกล่าวคาถาแผ่ส่วนบุญกันเถิด
.............................................
ยา
เทวะตา สันติ วิหาระวาสินี ถูเป ฆะเร โพธิฆะเร ตะหิง ตะหิง
เทพยดาทั้งหลายเหล่าใด มีปรกติอยู่ในวิหาร
สิงสถิตที่เรือนพระสถูป ที่เรือนโพธิ์ ในที่นั้นๆ
ตา
ธัมมะทาเนนะ ภะวันตุ ปูชิตา โสตถิง กะโรนเตธะ วิหาระมัณฑะเล
เทพยดาทั้งหลายเหล่านั้น
เป็นผู้อันเราทั้งหลายบูชาแล้วด้วยธรรมทานขอจงทำซึ่งความสวัสดี
ความเจริญในมณฑลวิหารนี้
เถรา จะ
มัชฌา นะวะกา จะ ภิกขะโว สารามิกา ทานะปาตี อุปาสกา
พระภิกษุทั้งหลายที่เป็นเถระก็ดี
ที่เป็นปานกลางก็ดี ที่เป็นผู้บวชใหม่ก็ดี อุบาสก อุบาสิกาทั้หลาย
ที่เป็นทานาธิบดี พร้อมด้วยอารามิกชน็ดี
คามา จะ
เทสา นิคะมา จะ อิสสะรา สัปปาณะภูตา สุขิตา ภะวันตุ เต
ชนทั้งหลายเหล่าใด ที่เป็นชาวบ้านก็ดี
ที่เป็นชาวต่างประเทศก็ดี ที่เป็นชาวนิคมก็ดี ที่เป็นอิสระเป็นใหญ่ก็ดี
ขอชนทั้งหลายเหล่านั้นจงเป็นผู้มีสุขเถิด
ชะลาพุชา
เยปิ จะ อัณฑะสัมภะวา สังเสทะชาตา อะถะโวประปาติกา
สัตว์ทั้งหลายที่เป็นชลาพุชะกำเนิดก็ดี
ที่เป็นอัณฑะชะกำเนิดก็ดี ที่เป็นอุปปาติกะกำเนิดก็ดี่
นิยยานิกัง
ธัมมะวะรัง ปะฏิจจะ เต สัพเพปิ ทุกขัสสะ กะโรนตุ สังขะยัง
สัตว์ทั้งหลายทั้งปวงเหล่านั้นได้อาศัยซึ่งธรรมอันประเสริฐ
เป็นนิยยานิกธรรม ประกอบในอันนำผู้ปฏิบัติให้ออกไปจากสังสารทุกข์
จงกระทำซึ่งความสิ้นไปพร้อมแห่งทุกข์เถิด
ฐาตุ จิรัง
สะตัง ธัมโม ธัมมัทธะรา จะปุคคะลา
ขอธรรมของสัตบุรุษทั้งหลายตั้งอยู่นาน
ขอบุคคลทั้งหลายผู้ทรงไร้ซึ่งธรรม จงดำรงอยู่นาน
สังโฆ
โหตุ สะมัคโค วะ อัตถายะ จะ หิตายะ จะ
ขอพระสงฆ์จงมีความสามัคคีพร้อมเพรียงกัน
ในอันทำซึ่งประโยชน์ และสิ่งอันเกื้อกูลเถิด
อัมเห รักขะตุ
สัทธัมโม สัพเพปิ ธัมมะจาริโน
ขอพระธรรมจงรักษาไว้ซึ่งเราทั้งหลาย
แล้วจงรักษาไว้ซึ่งบุคคลผู้ประพฤติซึ่งธรรมแม้ทั้งปวง
วุฑฒิง
สัมปาปุเณยยามะ ธัมเม อะริยัปปะเวทิเต
ขอเราทั้งหลายพึงถึงพร้อมซึ่งความเจริญในธรรม
ที่พระอริยเจ้าประกาศไว้แล้ว
ปะสันนา
โหนตุ สัพเพปิ ปาณิโน พุทธะสาสะเน
ขอสรรพสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง
จงเป็นผู้เลื่อมใสในพระพุทธศาสนา
สัมมา
ธารัง ปะเวจฉันโต กาเล เทโว ปะวัสสะตุ
ขอฝนทั้งหลายจงหลั่งลง
ตกต้องตามฤดูกาล
วุฑฒิภาวายะ
สัตตานัง สะมิทธัง เนตุ เมทะนิง
ขอฝนจงนำความสำเร็จมาสู่พื้นปฐพี
เพื่อความเจริญแก่สัตว์ทั้งหลาย
มาตา
ปิตา จะ อัตระชัง นิจจัง รักขันติ ปุตตะกัง
มารดา และบิดาย่อมรักษาบุตร
ที่เกิดในตนเป็นนิจ ฉันใด
เอวัง
ธัมเมนะ ราชาโน ปะชัง รักขันตุ สัพพะทาฯ
ขอพระราชาจงปกครองประชาชน
โดยชอบธรรมในกาลทุกเมื่อฉันนั้นตลอดกาลฯ
.............................................