วิธีคิดพิชิตทุกข์
วิธีคิด คือ การทำงานของจิตอย่างหนึ่ง
ทั้งนี้สุดแต่ใครจะกำหนดกรอบความคิดของตนไปทางใด กล่าวคือ
เมื่อบุคคลประสบกับเหตุการณ์อย่างใดอย่างหนึ่ง
ถ้าเขาใช้วิธีคิดที่มีโทสะเป็นพื้นฐาน เหตุการณ์นั้นๆ
ก็จะลุกลามกลายเป็นเรื่องใหญ่โตขึ้นมาได้ นำโทษทุกข์มาสู่ตนและคนรอบข้าง
แต่ถ้าใช้วิธีคิดอันมีเมตตากรุณาเป็นพื้นฐานเหตุการณ์นั้นๆ
ก็จะกลายเป็นเรื่องเล็กน้อย สงบเย็น เกิดประโยชน์สุขขึ้นมาแทนที่
ในกรณีนี้มีเรื่องสอนทางพุทธศาสนา เป็นอุทาหรณ์
กาลครั้งหนึ่ง
ลุงบุญอุ้มลูกชายวันสี่ขวบ ขึ้นรถยนต์โดยสารปรับอากาศเพื่อเดินทางไปทำธุระ ณ
ที่แห่งหนึ่ง เมื่อขึ้นไปแล้วได้สังเกตเห็นเบาะว่างอยู่ที่หนึ่งจึงพาลูกไปนั่ง
ขณะนั่งลงได้เบียดถูกชายคนหนึ่ง ซึ่งนั่งอยู่เบาะติดกัน ลุงบุญรีบกล่าวคำขอโทษ
พอสิ้นเสียงคำขอโทษ ชายคนนั้นต่อยที่ต้นแขนของลุงบุญพร้อมพูดว่า “นี่น่ะขอโทษ”
ลุงบุญทั้งเจ็บและโกรธ พยายามเปลี่ยนความโกรธให้เป็นเมตตากรุณาคิดว่า
“ชายคนนี้คงจะโกรธใครมา หรือมีเรื่องไม่สบายใจอยู่ก่อน
พอถูกเราเบียดจึงระบายความโกรธใส่เรา เขาได้ต่อยเราแล้วคงจะสบายใจขึ้น”
พอลุงบุญนึกมาถึงตรงนี้ ความโกรธและความเจ็บค่อยๆ จางหายไป
เกิดความสบายใจขึ้นแทนที่ ลุงบุญโดยสารรถคันนั้นไปจนถึงจุดหมายปลายทางโดยไม่มีเหตุการณ์รุนแรงอะไรเกิดขึ้น
ลุงบุญใช้วิธีคิดอันมีเมตตากรุณาเป็นพื้นฐาน
ทำให้สามารถเอาชนะความโกรธและเกิดความสบายใจขึ้นมาแทนที่
สมจริงดังพระพุทธพจน์ที่ว่า “โกธัง ฆัตวา สุขัง เสติ แปลว่า
ฆ่าความโกรธได้ย่อมอยู่เป็นสุข”
............................................