สำคัญเหมือนกัน

                เมื่อเรากางนิ้วมือออกดู จะพบว่านิ้วทั้งห้าไม่เท่ากัน โดยนิ้วที่ยาวที่สุดคือนิ้วกลาง ถัดไปก็นิ้วนาง นิ้วชี้ นิ้วก้อย และนิ้วหัวแม่มือตามลำดับ อวัยวะที่ต่างกันอย่างนิ้วมือไม่น่าจะทำงานร่วมกันได้อย่างมีประสิทธิภาพ แต่นิ้วมือกลับเป็นอวัยวะที่ทำงานร่วมกันได้อย่างน่าอัศจรรย์

                มองในแง่อุทาหรณ์สอนใจ นิ้วมือก็เป็นอุปกรณ์การเตือนสติตัวเจ้าของอย่างน้อย ๓ ประการ คือ

                ๑. สามัคคี ธรรมชาติของนิ้วมือ จะทำงานประสานกันโดยอัตโนมัติ เวลาที่แขนมีงานต้องทำ จะพบว่าไม่มีนิ้วใดอยู่เฉยๆ เลย นิ้วแต่ละนิ้วต่างมีหน้าที่รับผิดชอบอย่างเหมาะสม ทำให้งานหนักกลายเป็นงานเบา งานช้ากลายเป็นงานเร็ว และงานยากกลายเป็นงานง่าย

                ๒. ความรับผิดชอบ การดำเนินชีวิตของคนเรา บางครั้งก็นิยมใช้นิ้วมือเป็นอวัยวะทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น นิ้วหัวแม่มือเป็นอวัยวะในการพิมพ์ลายนิ้วมือ นิ้วชี้เป็นอวัยวะสำหรับสั่งงาน ส่วนนิ้วนางเป็นอวัยวะสำหรับสวมแหว ทำหน้าที่รับรองความผูกพันของคู่บ่าวสาว

                ๓. ความอ่อนน้อมถ่อมตน ในการแสดงความเคารพนับถือกัน นิ้วมือก็เป็นอวัยวะที่ถูกนำมาใช้มากกว่า อวัยวะอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นการประนมมือ การไหว้ การกราบ  รวมถึงการโบกมืออำลากัน จึงกล่าวได้ว่านิ้วมือเป็นอุปกรณ์สำหรับแสดงความอ่อนน้อมถ่อมตน

                หากเราพิจารณาดูการทำหน้าที่ของนิ้วมือทั้งห้าอยู่บ่อยๆ ย่อมจะมองเห็นคุณค่าทางคุณธรรมที่แฝงอยู่ในนิ้วทั้งห้า ดังกล่าว ข้อสำคัญคือ ไม่ควรคิดว่านิ้วไหนสำคัญกว่า หรือสำคัญที่สุดแต่เพียงนิ้วเดียว เพราะทุกนิ้วสำคัญเหมือนกัน เช่นเดียวกับคนที่ทำหน้าที่ต่างๆ กันอยู่ในสังคม ถ้าเรารู้จักพิจารณาให้ถูกวิธี เราจะมองกันและกันได้ด้วยความสบายใจ ไม่มีการดูถูกคนอื่นหรือดูถูกตัวเองวาต่ำต้อย หรือทะนงตัวว่าตัวสำคัญกว่าคนอื่น เพราะแม้แต่ละคนจะมีความสำคัญไม่เท่ากัน แต่ทุกคนก็สำคัญเหมือนกันหมด

........................................