เครื่องประดับประจำตัว
การแต่งตัวด้วยเครื่องประดับเป็นค่านิยมสำคัญอย่างหนึ่งของมนุษย์
เพราะทำให้คนเราดูงดงามทันสมัย และเชิดหน้าชูตาได้อย่างดี
จนแทบจะเรียกได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันของคนเราไปแล้ว แต่เนื่องจากเครื่องประดับดังกล่าวยังเป็นเพียงเครื่องประดับภายนอกที่นำมาประกอบกับตัวเรา
ผู้ที่สวยเพราะแต่งดีเพราะแต่ง จึงอยู่ในฐานะพลอยสวย พลอยดีไปด้วยเท่านั้น
เพราะค่าและความงดงามยังเป็นของเครื่องประดับส่วนตัวเองเป็นอย่างไรก็ยังคงเป็นอย่างนั้นอยู่
ถอดเครื่องประดับออกเมื่อใด ก็คือถอดความงามออกจากตัวเมื่อนั้น ถ้าจะให้สวยแท้
งามแท้ ต้องประดับตัวเองให้มีค่าด้วยเครื่องประดับภายใน ดังเช่น
ประดับมือและนิ้วด้วยการให้
เพราะการให้ทำให้คนงดงาม เป็นที่รัก เป็นที่นิยมของผู้อื่น ผู้ให้เองก็เป็นสุขใจ
สบายใจ ไม่เร่าร้อนเหมือนความคิดที่จะกอบโกยหวงแหน
ประดับปากและคอด้วยคำสัตย์
เพราะการพูดจริงจะทำให้น่าเคารพ น่าไว้วางใจ เป็นที่นิยมเชื่อถือ ของคนทั่วไป
ประดับหูด้วยการฟังอย่างเคารพ
เพราะการฟังอย่างตั้งใจ ฟังอย่างใช้วิจารณญาณ
เป็นทางให้เกิดสาระข้อคิดที่ดีแก่ชีวิต ทำให้ได้ประโยชน์ห้าประการอันได้แก่
ได้ฟังเรื่องใหม่ ไว้วิจัยเรื่องเก่า บรรเทากังขา เกิดสัมมาทิฐิ และมีจิตผ่องใส
คนที่งามแท้ มีเสน่ห์จริง
จะต้องมีความดีที่ผู้อื่นประทับใจ ความเป็นคนดีมีคุณภาพนี้
เป็นเครื่องประดับตัวตลอดไป เพราะเป็นเจ้าของความงามตัวจริง ส่วนจะเลือกความดีชนิดไหนมาเป็นเครื่องประดับประจำตัว
ก็ได้ลองดูตัวอย่างเครื่องประดับที่ยกมานั้นดูเถิด
............................................