จุดอ่อนของชีวิต
ในบรรดาหลักธรรมคำสอนของพระพุทธศาสนา
มีคำสอนเรื่องหนึ่งซึ่งเป็นหัวข้อที่ต้องหลีกเว้นหรือระมัดระวังอย่างยิ่ง
เพราะเป็นจุดอ่อนให้เกิดความผิดพลาด เสียหายแก่ชีวิตอย่างสำคัญ ได้แก่
๑.ศีลวิบัติ
ความเสียหายด้านพฤติกรรมที่สำคัญๆ เช่น การล่วงละเมิดศีลห้า
การทำผิดกฎหมายบ้านเมือง การประพฤติทุจริตในเรื่องต่างๆ
๒.อาจารวิบัติ
เสียหายบกพร่องในด้านกิริยามารยาท ไม่เคารพต่อประเพณีและวัฒนธรรมอันดีงาม
หรือปฏิบัติผิดต่อกาลเทศศะ แม้จะไม่รุนแรงถึงขึ้นถูกลงโทษในทางกฎหมาย
แต่ก็อาจได้รับโทษทางสังคมได้
๓.ทิฏฐิวิบัติ
มีความบกพร่องเสียหายด้านความคิดเห็น เชื่อผิด คิดผิด เช่นเห็นว่าผลของบาปบุญไม่มี
ทำดีได้ดีมีที่ไหน ทำชั่วได้ดีมีถมไป หรืออย่างที่ใกล้ที่สุด
ก็เห็นผิดว่าจุดอ่อนเหล่านี้นี่และคือจุดแข็ง เช่น ไม่ต้องรักษาศีลจะได้เป็นคนทันสมัย
ไม่คร่ำครึ ละเมิดกฎหมายประเพณีก็คือมีเสรีภาพและประชาธิปไตย ฯลฯ
๔.อาชีววิบัติ
คือเสียหายด้านอาชีพการงาน หมายถึงการหาเลี้ยงชีพโดยทุจริตผิดกฎหมาย
หรือถูกกฎหมายแต่ผิดศีลธรรม เช่น มุ่งเอารัดเอาเปรียบผู้อื่น
หรือสร้างความเดือดร้อนแก่ผู้อื่น ฯลฯ
การจะมีชีวิตที่ผาสุกก้าวหน้าอย่างยั่งยืน
ไม่ใช่แค่ฉาบฉวยด่วนได้ จำเป็นต้องมีพื้นฐานที่ดี
และการจะพัฒนาพื้นฐานของชีวิตก็เป็นเรื่องกว้าง เพราะครอบคลุมถึงเรื่องที่คิด
กิจที่ ทำ คำที่พูดไปทั้งหมดแต่ถ้าเว้นจากวิบัติทั้งสี่ นี้ได้ก่อนแล้ว ที่เหลือก็แคบและง่ายเข้า
เพราะจุดอ่อนที่สำคัญได้ถูกขจัดออกไปแล้วนั่นเอง
............................................