เมื่อพระแสดงธรรมจบ
ให้รับสาธุการพร้อมกันด้วยถ้วยคำต่อไปนี้
(ว่าเป็นวรรค
หยุดตามที่จุดไว้)
สาธุ พุทธะสุโพธิตา,
สาธุ ความตรัสรู้ดีจริงของพระพุทธเจ้า.
สาธุ ธัมมะสุธัมมะตา, สาธุ ความธรรดีจริงของพระธรรม.
สาธุ สังฆัสสะฏิปัตติ, สาธุ ความปฏิบัติดีจริงของพระสงฆ์.
อะโห
พุทโธ, พระพุทธเจ้า
น่าอัศจรรย์จริง.
อะโห ธัมโม, พระธรรมเจ้า
น่าอัศจรรย์จริง.
อะโห สังโฆ, พระสงฆ์เจ้า
น่าอัศจรรย์จริง.
อะหัง พุทธัญจะ ธัมมัญจะ สังมัญจะ สะระณัง คะตา. *
ข้าพเจ้าถึงแล้ว,
ซึ่งพระพุทธเจ้า, พระธรรมเจ้า, พระสงฆ์เจ้า, ว่าเป็นที่พึงระลึกถึง.
อุปาสิกัตตัง.* เทเสสิง ภิกขุสังฆัสสะ สัมมุขา. (ถ้าเป็นอุบาสกเปลี่ยน
อุปาสิกัตตัง เป็น อุปาสะกัตตัง)
ข้าพเจ้าขอแสดงตน.
ว่าเป็นอุบาสิกา (/อุบาสก), ในที่จำเพาะหน้า พระภิกษุสงฆ์.
เอตัง เม สะระณัง เขมัง, เอตัง สะระณะมุตตะมัง.
พระรัตนตรัยนี้.
เป็นที่พึ่งของข้าพเจ้าอันเกษม, พระรัตนตรัยนี้, เป็นที่พึ่งอันสูงสุด.
เอตัง สะระณะมาคัมมะ, สัพพะทุกขา ปะมุจจะเย.
เพราะอาศัยพระรัตนตรัยนี้
เป็นที่พึ่ง.
ข้าพเจ้าพึงพ้นจากทุกข์ทั้งปวง.
ยะถาพะลัง จเรยยาหัง สัมาสัมพุทธะสาสะนัง.
ข้าพเจ้าจักประพฤติ,
ซึ่งพระธรรมคำสั่งสอน, ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า, โดยสมควรแก่กำลัง.
ทุกขะนิสสะระณัสเสวะ ภาคินิสสัง* อะนาคะเต.
(ถ้าเป็นอุบาสกเปลี่ยน ภาคินิสสัง เป็น
ภาคีอัสสัง)
ขอข้าพเจ้าพึงมีส่วนแห่งพระนิพพาน,
อันเป็นที่ยกตนออกจกทุกข์, ในอนาคตกาล, เบื้องหน้าโน้น เทอญ
อิติปิ โส
ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ,
วิชชาจะระณะสัมปันโน
สุคะโต โลกะวิทู,
อะนุตตะโร
ปุริสะทัมมะสาระถิ,
สัตถา
เทวะมะนุสสานัง พุทโธ ภะคะวา ติ,
สวากขาโต
ภะคะวะตา ธัมโม,
สันทิฏฐิโก
อะกาลิโล เอหิปัสสิโก,
โอปะนะยิโก
ปัตจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหีติ.
สุปะฏิปันโน
ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
อุชุปะฏิปันโน
ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
ญายะปะฏิปันโน
ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
สามีจิปะฏิปันโน
ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
ยะทิทัง จัตตาริ
ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา,
เอสะ ภะคะวะโต
สาวะกะสังโฆ,
อาหุเนยโย
ปาหุเนยโย ทักขิเนยโย อัญชะลีกะระณีโย,
อะนุตตะรัง
ปุญญักเขตตัง โลกัสสา ติ.
(กล่าวจบแล้ว คอยฟังพระ ยถา สัพพี,
จบแล้วกรวดน้ำ)
..........................................