วันพุธที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

หลักธรรมตามแบบ ทศพิธราชธรรม

1. อาชชวะ ซื่อตรง ปฏิบัติการกิจโดยสุจริต มีความจริงใจ
2. ศิล ความประพฤติดีงาม รักษากิตติคุณ ประพฤติให้เป็นตัวอย่าง และเป็นที่เคารพนับถือ มิมีข้อให้ผู้ใดดูแคลน
3. อวิหิงสา ไม่หลงระเริงอำนาจ ไม่บีบคั้นกดขี่ ไม่หาเหตุเบียดเบียนหรือลงโทษ ด้วยอาศัยความอาฆาตเกลียดชัง
4. อักโกธะ ไม่เกรียวกราด ไม่วินิฉัย ด้วยอำนาจ ความโกรธ วินิฉัยความและกระทำการด้วยจิตอันสุขุมราบเรียบตามธรรม
5. มัทฑวะ มีอัธยาศัย ไม่เย่อหยิ่ง หยาบคาย ถือตัว กระด้าง มีความสง่างาม กิริยาสุภาพนุ่มนวล ได้รับภักดี แต่มิขาดยำเกรง
6. ทาน การให้ บำรุงเลี้ยงเท่าที่สามารถ ช่วยเหลือ สงเคราะห์ และบำเพ็ญสาธารณะประโยชน์
7. บริจาค การเสียสละเพื่อประโยชน์ของบ้านเมือง และชนส่วนใหญ่ โดยไม่หลังตอบแทน
8. ตะบะ แผดเผากิเลสตัณหามิให้ครอบงำจิต ระงับใจไม่ให้หลงไปกับความสำราญ มีความเป็นอยู่สม่ำเสมอ ง่าย ๆ สามัญ แต่มุ่งมั่นทำกิจในหน้าที่ของตนให้บรรลุผลสมบูรณ์
9. ขันติ อดทน ต่องาน ต่อความเหนื่อยยากลำบาก แม้จะน่าเบื่อหน่ายเพียงใดก็ไม่ย่อท้อ ไม่หมดกำลังใจ ไม่ละทิ้งกิจที่บำเพ็ญโดยชอบธรรม
10. อวโรธนะ วางตนเป็นหลัก หนักแน่นในธรรมคงที่ ไม่เอนเอียงและหวั่นไหวเพราะเหตุจาก ถ้อยคำ ดี ร้าย ลาภ สักการะ สถิตมั่นในธรรม ไม่ประพฤติให้คลาดเคลื่อนวิบัติไปจาก ความเพียรในธรรม นิติธรรม และขนบธรรมเนียมประเพณีอันดีงาม