ลายแทง
โดยทั่วไปมักเข้าใจกันว่า
ขุมทรัพย์หรือแหล่งที่เกิดที่เก็บทรัพย์
มักถูกฝังซ่อนไว้ในที่ลับตาหรือที่ห่างไกลผู้คน
ในการขุดค้นขุมทรัพย์จึงต้องอาศัยลายแทงบอกเส้นทางที่เก็บรักษาขุมทรัพย์นั้นๆ
ลำพังอาศัยแต่เพียงความโลภหรือคำเล่าลือเป็นลายแทง แล้วสุ่มขุดค้นขุมทรัพย์ในที่ต่างๆ
นอกจากจะไม่พบขุมทรัพย์แล้ว ยังเสี่ยงต่อการถูกหลอก ทำให้เสียรู้ เสียทรัพย์
เสียเวลา และเสียคนได้
จากพุทธศาสนสุภาษิตที่เปรียบได้กับลายแทงขุมทรัพย์ดังกล่าวชี้ให้เห็นว่า
ชีวิตคนเราแต่ละคนนั้นมีคุณค่าในฐานะเป็นทรัพยากรอันยิ่งใหญ่
หากฉลาดใช้ให้ดีและคุ้มค่าย่อมเป็นแหล่งเกิดทรัพย์และสิ่งอันพึงปรารถนาทั้งปวงไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สินเงินทอง
ยศถาบรรดาศักดิ์ และชื่อเสียงเกียรติคุณ
แต่การที่ชีวิตบางคนต้องประสบกับความวิบัติและทุกข์โทษต่างๆ
ไม่สามารถนำพาชีวิตไปสู่จุดหมายปลายทางที่ดีได้ ก็เพราะมีความประพฤติผิดบางอย่างฉุดรั้งชีวิตให้ตกต่ำ
ทั้งยังเป็นอุปสรรคกีดขวางมิให้ใช้ชีวิตให้เกิดคุณค่าสมเป็นทรัพยากรอันยิ่งใหญ่ได้อย่างเต็มที่
ด้วยเหตุนี้ผู้ที่ว่ากล่าวชี้โทษและคอยห้ามปรามสิ่งผิด ชี้แนะสิ่งถูกให้ปฏิบัติ
จึงเปรียบได้กับผู้ที่ช่วยรื้อขนอุปสรรคเครื่องกีดขวางออกจากชีวิต
ทำให้มองเห็นขุมทรัพย์ภายในตัวได้สะดวกขึ้น
ผู้แสวงหาขุมทรัพย์ภายนอกคงต้องยอมลำบากเดินทางไกลไปขุดค้นขุมทรัพย์
ตามลายแทงแหล่งขุมทรัพย์นั้นๆ ส่วนผู้แสวงหาขุมทรัพย์ภายใน
ซึ่งถือเป็นขุมทรัพย์ของชีวิต คงไม่ต้องยากลำบากอะไร เพียงแต่ยินดีให้ผู้ที่ชี้โทษและยินยอมน้อมรับไปปรับปรุงแก้ไขให้ถูกต้อง
แต่สำหรับผู้ที่ยืนยันจะประพฤติผิดๆ โดยไม่คิดแก้ไข และไม่ใส่ใจคำชี้แนะตักเตือน
ด้วยเข้าใจผิด หวังว่าจะไปแสวงหาขุมทรัพย์ของชีวิตข้างหน้าและถูกลงโทษลงทัณฑ์
วันนั้นอาจจะเป็นวันที่พบขุมทรัพย์เมื่อสายเสียแล้วก็เป็นได้
............................................