พุทธพจน์

..........

                “ในสังคมปัจจุบันนี้ ความเจริญทางด้านวัตถุมีมากมายเหลือคณานับ ความรีบเร่งในการหาเลี้ยงชีพ ความจำเป็นต่างๆ ความฉาบฉวย และมักง่าย การโดนล่อหลอกให้หลงผิด หลงเชื่อ ขาดความรู้ ในสิ่งที่จริงแท้ทั้งหลายเหล่านี้ล้วนเป็นสาเหตุที่ผลักดันให้ใครๆ หลายคนได้ทำบาปลงไปโดยไม่รู้ตัว

                การสร้างกรรมไม่ดี ถ้าเป็นบาปเล็กน้อยที่ยังไม่ส่งผลทันที เราคงไม่รู้สึก เพราะยังมองไม่เห็นผลของกรรมนั้น เป็นเหตุให้หลายคนยังคงใช้ชีวิตโดยประมาท คิดว่ากรรมชั่วนั้นคงไม่ส่งผล ไม่มีผลกับชีวิตของตน ความจริงแล้วมิได้เป็นเช่นนั้นเลย เพราะไม่ว่าจะเป็นกรรมดี หรือกรรมชั่วล้วนแล้วแต่ต้องส่งผลต่อผู้กระทำทั้งสิ้น แต่จะเมื่อใดที่ไหนนั้น ขึ้นอยู่กับกรรมกำหนด โดยมีกฎแห่งกรรมกำหนดอยู่”

                จากบาปเล็กๆ น้อยๆ ที่เรามองข้าม สะสมกรรมไม่ดีไว้วันละเล็ก ละน้อย ไม่นานก็จะกลายเป็นวิบากกรรมไม่ดีกองโตมหึมา ซึ่งสักวันมันก็จะ ล้มมาทับเรา ทำให้ชีวิตเราหาความสุข ความเจริญในชีวิตมิได้เลย.

                .....สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน...

                เป็นผู้รับผลของกรรม... เป็นผู้มีกรรมเป็นกำเนิด...

                เป็นผู้มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์... เป็นผู้มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย...

                ใครทำกรรมอันใดไว้ดีหรือชั่ว ก็จักเป็นผู้รับผลแห่งกรรมนั้น..

                                                                                                                พุทธพจน์

.......................